Οι τουρίστες σπαταλούν το νερό της Mεσογείου

"ΤΑ ΝΕΑ" Παρασκευή 16 Ιουλίου 2004 http://www.tanea.gr

Απειλή για τους υδάτινους φυσικούς πόρους αποτελεί η τουριστική επέλαση στις περιοχές της Μεσογείου. Οι τουρίστες καταφτάνουν σε ολοένα και μεγαλύτερους αριθμούς και εξαντλούν επικίνδυνα τα αποθέματα.

Οι περιοχές που βρίσκονται στα παράλια της Μεσογείου αντιμετωπίζουν τουριστική έκρηξη, η οποία απειλεί τους φυσικούς πόρους πόσιμου ύδατος, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση (WWF), το οποίο κάλεσε χθες τους τουρίστες να περιορίσουν την κατανάλωση νερού.

Υδάτινα πάρκα

Καθένας που κάνει διακοπές χρησιμοποιεί ως και τέσσερις φορές περισσότερο νερό από ένα μέσο Ισπανό πολίτη, σύμφωνα με έκθεση του WWF, στην οποία επισημαίνεται ως ένα ακόμη αρνητικό στοιχείο το ότι κατασκευάζονται πολλά γήπεδα γκολφ και πισίνες από το Γιβραλτάρ έως τη Βηρυτό. «Ο τουριστικός τομέας ζητεί όλο και περισσότερες εγκαταστάσεις που απαιτούν τεράστιες ποσότητες νερού, όπως υδάτινα πάρκα, γήπεδα γκολφ και κήποι, οι οποίες καταστρέφουν τον φυσικό πόρο από τον οποίο εξαρτάται», υπογραμμίζει το WWF.

H άρδευση ενός γηπέδου γκολφ απαιτεί κάθε χρόνο περίπου ένα εκατομμύριο κυβικά μέτρα νερού ανά δέκα στρέμματα, δηλαδή όσο και μια πόλη 12.000 κατοίκων. Οκτώ γήπεδα γκολφ κατασκευάζονται αυτή τη στιγμή μόνο στην Κύπρο.

Οι μεσογειακές ακτές προσελκύουν κάθε χρόνο περίπου 200 εκατομμύρια τουρίστες, τους περισσότερους το καλοκαίρι, την ίδια στιγμή που τα υδάτινα αποθέματα βρίσκονται ήδη στο χαμηλότερο σημείο. Το 2025 ο συνολικός αριθμός των τουριστών αναμένεται να φτάσει στα 235-355 εκατομμύρια, σύμφωνα με ορισμένες μελέτες. Τώρα, κάθε τουρίστας καταναλώνει από 350 ώς 850 λίτρα νερό την ημέρα, μια ποσότητα που θα μπορούσε να ήταν η μισή αν οι κυβερνήσεις και αυτοί που κάνουν διακοπές προσπαθούσαν να κάνουν οικονομία στο πολύτιμο υγρό.

Τα δίκτυα ύδρευσης και επεξεργασίας του χρησιμοποιημένου νερού, «ανεπαρκή, αναποτελεσματικά έως και ανύπαρκτα», δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στη θερινή ζήτηση, κάτι που επιτείνει τη ρύπανση των πενιχρών φυσικών πόρων. «Τα χρησιμοποιημένα νερά ξεχειλίζουν από τους σταθμούς επεξεργασίας ή χύνονται στα ποτάμια και τη θάλασσα επειδή πολλές τουριστικές εγκαταστάσεις βρίσκονται σε απομονωμένες ζώνες που δεν συνδέονται με τους υπονόμους», υπογραμμίζεται στην έκθεση.

Ρύπανση

Εκτός από τη ρύπανση, στις βλάβες που προκαλεί ο τουριστικός κατακλυσμός περιλαμβάνονται η συρρίκνωση των παράκτιων υδροβιότοπων που αποτελούν πόλο έλξης τουριστών, αλλά και καταφύγια ζώων και φυτών που κινδυνεύουν με εξαφάνιση.

Σύμφωνα με το WWF, οι εθνικές αρχές στις τουριστικές περιοχές προσπαθούν να ανταποκριθούν στην αυξημένη ζήτηση για νερό αυξάνοντας την προσφορά - κάτι που όμως δεν μπορεί να γίνεται επ' άπειρον. Αντίθετα, λέει η διεθνής οργάνωση, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να επικεντρώσουν την προσοχή τους στον περιορισμό της ζήτησης. H εγκατάσταση απλών και φθηνών συσκευών, όπως οικονομικές βρύσες και τουαλέτες, είναι δυνατόν να περιορίσει μέχρι και 50% την κατανάλωση.

ΤΑ ΝΕΑ, 16/07/2004, Σελ.: N51, Κωδικός άρθρου: A17988N512, ID: 424047
http://www.tanea.gr

��� ������� �� ������ ������.
������ ����� �� ������ ������ � �� ��������� ��� ecocrete.gr ���.