3η ΜΑΗ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΛΕΥΘEΡΟΤΥΠΙΑΣ ανακοίνωση των Financial Crimes Παγκόσμια ημέρα ελευθεροτυπίας η 3η του Μάη και σίγουρα τα επαγγέλματα του χώρου των ΜΜΕ δεν γιορτάζουν και δεν δέχονται επισκέψεις. Αιτίες γι αυτό είναι: - Οι θάνατοι εργαζομένων στα ΜΜΕ την ώρα της εργασίας τους, κυρίως σε εμπόλεμες περιοχές. - Οι παρεμποδίσεις στην εργασία τους από κυβερνήσεις και στρατιωτικές αρχές. - Η λογοκρισία και η παραπληροφόρηση. - Η εργασιακή ανασφάλεια και η πολυαπασχόληση-ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων που λειτουργεί αρνητικά στο αίσθημα ανεξαρτησίας και κριτικού πνεύματος. - Η κυριαρχία επιλογών και προτύπων που περιορίζουν τον διαθέσιμο χώρο στα ΜΜΕ για επιλογές σημαντικών κοινωνικών και ερευνητικών θεμάτων, η πιο αόρατη, «ευγενική» και αποτελεσματική μορφή λογοκρισίας. Πώς μπορούμε να αμυνθούμε σε όλα αυτά; Θεωρούμε απαραίτητο εργαλείο την προοπτική ενός συνδικάτου Τύπου που να συννενώνει όλες τις ειδικότητες εργαζομένων στα ΜΜΕ (δημοσιογράφους, διοικητικούς, ηχολήπτες, εικονολήπτες, φωτογράφους, κλπ). Μια ενιαία συνδικαλιστική οργάνωση, με ένα κοινό ισχυρό ασφαλιστικό ταμείο, με κοινή θέληση την αναβάθμιση των εργαζομένων στα ΜΜΕ και την αγωνιστική υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. Υπενθυμίζουμε αυτά που γράφαμε για το θέμα αυτό στο 15ο τεύχος των Financial Crimes: «Το κλίμα που υπάρχει στο εργασιακό τοπίο, κυρίως οι απολύσεις, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, αλλά και το κύμα ακρίβειας που κάνει την διεκδίκηση αυξήσεων απόλυτα αναγκαία, οδηγούν στις συγκλίσεις αυτές. Κεντρικό σημείο πιστεύουμε ότι είναι η ενεργοποίηση του κόσμου της βάσης των σωματείων για να κάνει υπόθεσή του μια τέτοια διαδικασία και να μην αφεθεί στους «χειρισμούς» και τα παρασκήνια. Σίγουρα η προοπτική ενός συνδικάτου Τύπου, που αυτές τις μέρες ξανακούσθηκε είναι κατά την γνώμη μας το ζητούμενο, που επιβάλλει όμως μια σειρά από απαντήσεις ρήξεις-υπερβάσεις στην μέχρι τώρα ζωή όλων των σωματείων στα ΜΜΕ. Πάνω απ’ όλα κανείς δεν δικαιούται να ακυρώσει αυτήν την προοπτική του συνδικάτου Τύπου, με επίκληση των «άλλων»,που πιθανά στο μέλλον να προβάλλουν ζητήματα που θα μπλοκάρουν τις διαδικασίες αυτές. Ας βάλουμε λοιπόν μια σειρά ερωτημάτων που θα έπρεπε να δουλέψουν για πολύ καιρό μια σειρά από επιστημονικοςσυνεργάτες σωματείων σε μια διαδικασία προς ένα ενιαίο συνδικάτο. · Με τι ωράρια, αφού άλλοι δουλεύουν 6ωρο (δημοσιογράφοι), άλλοι 8ωρο (λιθογράφοι); · Με τι μισθούς αφού υπάρχουν αποκλίσεις από κλάδο σε κλάδο; · Με τι είδους ασφαλιστικές εισφορές και τι συνταξιοδοτικό, γιατί ήδη υπάρχει μια πανσπερμία διαφορετικών περιπτώσεων; · Με ποιες προϋποθέσεις εγγραφής νέων μελών; · Θα είναι σε ξεχωριστές οργανώσεις οι συνταξιούχοι; · Θα μπούμε στα Εργατικά Κέντρα και την ΓΣΕΕ; Για να λέμε καθαρές κουβέντες εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρχει ένα συνδικάτο, ένα ταμείο μια βασική σύμβαση πάνω στην οποία θα υπάρχουν πρόσθετοι υπολογισμοί για περιπτώσεις βαρέων και ανθυγιεινών. Ενα ωράριο (αυτό με τις λιγότερες ώρες εργασίας χωρίς μείωση αποδοχών) και πενθήμερο. Ξεχωριστές οργανώσεις για τους συνταξιούχους, συμμετοχή στα Εργατικά Κέντρα και την ΓΣΕΕ (κι αφήστε τα μεγαλεία και τα δήθεν, ότι οι δημοσιογράφοι δεν είναι εργάτες αλλά λειτουργοί του πνεύματος, γιατί από το πολύ το μεγαλείο έφτασαν τα εργασιακά τους στον πάτο). Κατάργηση των απαράδεκτων όρων εγγραφής νέων μελών (μεγάλο διάστημα προϋπηρεσίας και όρια ηλικίας). Αρκεί να υπάρχει λοιπόν μια ενιαία συνδικαλιστική οργάνωση στον χώρο των ΜΜΕ για να πούμε ότι εξασφαλίσαμε τις αμυντικές αλλά και τις διεκδικητικές μας δυνατότητες; Σίγουρα όχι, γιατί υπάρχει και το κορυφαίας σημασίας ζήτημα του με ποιες επιλογές κινείται μια συνδικαλιστική οργάνωση». financial.crimes@hol.gr . ecocrete.gr . |