Απομαγνητοφώνηση της δημόσιας παρέμβασης του Ηγουμένου της Ι. Μ. Τοπλού π. Θεόφιλου κατά το τρίτο μέρος της πρόσφατης ημερίδας στη Σητεία (27/01/2006) με θέμα τις «Μεγάλες Τουριστικές Επενδύσεις στην Ανατολική Κρήτη». Ο Ηγούμενος προσπαθεί να απαντήσει σε μια σειρά ερωτήματα που έχουν τεθεί αναφορικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του έργου στη χερσόνησο Κάβο Σίδερο, καθώς και σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς και την ανύπαρκτη ενημέρωση των φορέων της περιοχής για το περιεχόμενο του συμφωνητικού μεταξύ Ιδρύματος «Παναγία η Ακρωτηριανή Α.Ε.» και Loyalward Ltd…

Η παρέμβαση:

Δεν θα σας κουράσω πολύ γιατί τα θέματα τα περισσότερα έχουν καλυφτεί και από τους εισηγητές και γενικά από το διάλογο που έγινε εν συνεχεία. Θα σας πω μερικά πράγματα, έτσι, στα πιο καίρια σημεία πάνω.

Στην περιοχή ζω περίπου 45 χρόνια, σημαίνει ότι την περιοχή την γνώρισα από πολύ παλιά και την ζω μέχρι και σήμερα. Οι περισσότεροι από τους ξένους εισηγητές που πιστεύω ότι δεν την γνωρίζουνε την περιοχή αναφερθήκανε σε μια ερημοποιημένη περιοχή, μια έρημη περιοχή. Πριν όμως από κάμποσα χρόνια μας εδημιουργήθηκε ένα θέμα…μέχρι πριν ξεκινήσει η επένδυση αυτή δεν υφίστατο κανένα θέμα και υπήρχε μια απόλυτη ισορροπία στην περιοχή. Μόλις ξεκίνησε η επένδυση αυτή εδημιουργηθήκανε θέματα ιδιοκτησιακά. Εν συνεχεία σ’ αυτήν την έρημη περιοχή που ονομάζετε μας ετοποθετήσανε δάση, πεύκα, έλατα, δασικές εκτάσεις… Για να τα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά παλεύαμε πέντε έξι χρόνια…ενώ συνεχιζότανε η επένδυση. Οι τίτλοι του ιδιοκτησιακού ενώ μέχρι προ της επένδυσης είχε θετική πορεία πάρει και ενώ οι εισηγήσεις στο Εφετείο, η εισηγητική έκθεση ήταν ότι τα επιχειρήματα του Μοναστηριού είναι ισχυρά και αποδεκτά και ότι από πλευράς Δημοσίου δεν υπάρχει κανένα ισχυρό στοιχείο που να συνηγορεί για αυτά που ζητούσε το Δημόσιο, που κάποιοι μπήκανε για να τα ζητά το Δημόσιο, διότι το 1975 σε ανύποπτο εντελώς χρόνο που επρόκειτο να γίνει μια σύμβαση και ήκαμα εγώ μια αίτηση στην Οικονομική Εφορία Σητείας και ζητούσα να μου γνωρίσει εάν μέσα στην περιοχή του Μοναστηριού υπάρχουν τμήματα ή διεκδικήσεις του Ελληνικού Δημοσίου, έχω πιστοποιητικό της Οικονομικής Εφορίας Σητείας από επιθεωρητή, τότε, του Ηρακλείου, ο οποίος υπηρετούσε εδώ σαν έφορος ο οποίος λέγει ότι μέσα στην ιδιοκτησία του Μοναστηριού ουδεμία διεκδίκηση ή ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου υπάρχει. Μόνο τα τμήματα τάδε τάδε που είχαν απαλλοτριωθεί για να φτιαχτεί ο δρόμος και η ναυτική βάση του Κυριαμαδίου.

Εν συνεχεία, όπως σας είπα, αφού ξεπεράσαμε το ιδιοκτησιακό, εφευρέθηκε το δασικό. Πριν από πεντέξι χρόνια, δηλαδή, η περιοχή ήταν κατάφυτη από πεύκα, κέδρους… και ό,τι άλλο φυτικό είδος φανταστείτε… Αυτή τη στιγμή αν θα πάτε μπορείτε να την χαρακτηρίσετε έρημη την περιοχή αυτή. Εμείς αυτή την έκταση από την πρώτη στιγμή, έχοντας συναίσθηση και αίσθηση του λειτουργήματος μας και της προσφοράς μας στην τοπική κοινωνία, από την πρώτη στιγμή είχαμε αντιταχθεί στο να κατατμηθεί η έκταση αυτή και να μοιραστεί σε ιδιώτες, γιατί θα τη σφετεριζότανε εκατό διακόσα άτομα και ο υπόλοιπος κόσμος θα έμενε εκτός περιοχής. Ο στόχος μας, λοιπόν, ήταν η περιοχή αυτή να βρεθεί κάποιος τρόπος ούτως ώστε αξιοποιουμένη να δώσει ψωμί και στο σημερινό κόσμο, στους σημερινούς κατοίκους, αλλά και στις επιγενόμενες γενιές. Και στα παιδιά μας, δηλαδή, στα παιδιά σας και στα εγγόνια σας. Και να υπάρξει μια αειφορική ανάπτυξη και μια αειφορική προοπτική. Εδώ μέσα υπάρχει η καθαρή έννοια της αειφορικής προοπτικής που ντρέπομαι πια να τη λέω, να την ονομάζω τη λέξη, ενώ είναι τόσο όμορφη λέξη, έχει τόσο περιεχόμενο, σιγά σιγά θα αρχίσουμε να τη σιχαθούμε και δε θα μπορούμε να την αναφέρουμε.

Κάμαμε, λοιπόν, αυτό που κάμαμε, το Ίδρυμα «Παναγία η Ακρωτηριανή». Θέλω να απαντήσω στο Δήμαρχο, είναι εύλογα τα ερωτήματα και οι προτάσεις και λοιπά. Δεν είμαι ο αρμόδιος ο οποίος μπορώ να λύσω ούτε να διορίζω μέλη μέσα στο Ίδρυμα, γιατί ανέφερε ότι ούτε ο Δεσπότης ούτε ο Ηγούμενος…, του απαντήσαμε… Εγώ δε μπορώ σ’ αυτό το θέμα να απαντήσω, εσείς βρείτε τον τρόπο να πάρετε απάντηση…πάνω σ’ αυτό το θέμα. Ανεξάρτητα ποια είναι η άποψη η δική μου, αν είναι θετική ή αρνητική, δεν θα την εκφράσω, μαντέψετέτηνε. Κάμαμε, λοιπόν, το Ίδρυμα «Παναγία η Ακρωτηριανή», το οποίο λόγω του ότι εγώ το ζω το θέμα από κοντά το φρόντισα περισσότερο και ταλαιπωρήθηκα περισσότερο. Δε μετανιώνω για αυτό το πράγμα, γιατί είχα συναίσθηση και εξακολουθώ να έχω συναίσθηση του τι κάνω και δε με έχει ζαλίσει ο στροβιλισμός των διαφόρων θέσεων και απόψεων που υφίστανται από τότε μέχρι και σήμερα. Κατά συνέπειαν, προχωρούμε, κάνουμε τη δουλειά μας και πιστεύουμε ακράδαντα ότι προσφέρουμε έργο θετικό στην τοπική κοινωνία. Αυτό δε θα το πω ούτε εγώ, ούτε εσείς. Θα το γράψει και θα το πει η Ιστορία. Θα το πουν οι αυριανοί.

Το Ίδρυμα «Παναγία η Ακρωτηριανή» εν συνεχεία…ο σκοπός του Ιδρύματος ήταν να αξιοποιηθεί αυτή η έκταση και εμείς δεν είμαστε εκείνοι που είπαμε ότι θα πρέπει σώνει και καλά να γίνουν τουριστικές εγκαταστάσεις… Είπαμε ότι…, εκάμαμε μια δημοσίευση εκδήλωσης πρόσκλησης διεθνούς ενδιαφέροντος, μια πρόσκληση μάλλον, στην οποία λέγαμε…ζητούσαμε επενδυτές να μας καταθέσουνε προτάσεις αξιοποίησης αυτής της εκτάσεως, με ποιο τρόπο, δηλαδή, μπορεί να αξιοποιηθεί αυτή η έκτασις. Οι προτάσεις αυτές όχι μόνο εδόθησαν στον τοπικό και εθνικό, κρατικό Τύπο, αλλά και στα αρμόδια δελτία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και επίσης το δώσαμε σε δέκα σπουδαιότερες πρεσβείες…των δέκα σπουδαιοτέρων κρατών, ούτως ώστε να υπάρξει διεθνές ενδιαφέρον, μας ενδιέφερε αυτό το πράγμα. Από τις προτάσεις που είχαμε ο στόχος ήταν κατά 90% η τουριστική αξιοποίηση της περιοχής. Προσήλθαν στο διαγωνισμό τρεις εταιρίες και κατέθεσαν προτάσεις. Που όταν κάναμε τις συζητήσεις μία εκ των εταιριών, η οποία τελικά δεν επελέγη, μας είπε ότι η περιοχή σας είναι η μοναδική περιοχή που προσφέρεται για μια ήπια τουριστική ανάπτυξη, για μια υψηλής μορφής τουρισμού με εντελώς πρωτόγνωρες προδιαγραφές τουριστικές, που η Κρήτη δεν τις γνωρίζει. Κατά συνέπειαν, θα πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί σ’ αυτά που λέμε και στους χαρακτηρισμούς που δίδομε στον τουρισμό, σ’ αυτή τη μορφή του τουρισμού, αφού δεν τη γνωρίζομε…και πιστεύω ότι δεν τη γνωρίζομε γιατί δεν υπάρχει στο νησί αυτή τη στιγμή. Εν συνεχεία, τίθεται… προχωρήσαμε…, κάμαμε την αξιολόγηση, βρήκαμε τους συμβούλους μας, οικονομικούς και χρηματοοικονομικούς συμβούλους, καταθέσαμε τις προτάσεις και των δύο εταιριών που συμμετείχαν για να γίνει μια σύγκριση στο Υπουργείο Οικονομικών το οποίο είναι το καθ’ ύλην αρμόδιο υπουργείου που εποπτεύει τα Ιδρύματα, τα κοινωφελή Ιδρύματα. Ο Υπουργός Οικονομικών, τότε, δεν περιορίστηκε σε μια απλή έγκριση από υπηρεσιακούς παράγοντες, αλλά συνεκρότησε μια επιτροπή από ειδικούς επιστήμονες, μια ενδεκαμελή επιτροπή από ειδικούς επιστήμονες, συγκεκριμένα από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, από το Πανεπιστήμιο το Καποδιστριακό, από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, το Οικονομικό Επιμελητήριο, ορκωτούς λογιστές, από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και από κρατικούς φορείς. Έτσι, λοιπόν, η επένδυση…μάλλον οι προοπτικές της επένδυσης και οι όροι της επενδύσεως εβασανιζότανε περίπου για δυο χρόνια, από τον Οκτώβριο του ’96 μέχρι τον Ιούλιο… Ιούνιο του ’98…ασχολούντανε αυτή η Επιτροπή. Στη συνέχεια, αφού πήραμε το καλώς έχειν και προχωρήσαμε σε αρχές συμφωνίες και σε υπογραφή σύμβασης με την εταιρία, τη Loyalward, στη συνέχεια άρχισε η σύνταξη των μελετών. Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων…βεβαίως προέγκριση χωροθέτησης είχε δοθεί από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. προηγουμένως… η βασική μελέτη όμως και  για την οποία όλοι είμαστε προβληματισμένοι και όλοι ασχολούμεθα και στη σημερινή ημερίδα και την προηγούμενη Κυριακή με το Δημοτικό Συμβούλιο Ιτάνου και στο Νομαρχιακό Συμβούλιο και λοιπά και λοιπά… ήτανε η πλέον, η περισσότερο σπουδαία μελέτη, εκεί είναι όλο του ζουμί… Η Εταιρία συνέταξε τη μελέτη αυτή και την κατέθεσε στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. από τον Ιανουάριο του ’941, επί υπουργείας της κ. Παπανδρέου. Το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. αφού την εξήτασε για τρεις τέσσερις μήνες με τις υπηρεσίες του, μας την επέστρεψε με μια σειρά από ερωτήματα και από συμπληρώσεις. Λόγω του ότι η περιοχή βρίσκεται στο Δίκτυο Natura… το Δίκτυο Natura τόσον το Ίδρυμα Γουλανδρή, το Ε.Κ.Β.Υ. δηλαδή, όσο και το Μοναστήρι και η Δασική Υπηρεσία είναι οι φορείς εκείνοι οι οποίοι προχωρήσαμε το πρόγραμμα LIFE. Στο πρόγραμμα LIFE το Μοναστήρι έδωσε 200 στρέμματα γύρω από το φοινικοδάσος για την επέκταση του φοινικοδάσους και επίσης έδωσε πεντακόσια στρέμματα σε περιοχή κοντά στο χωριό Παλαίκαστρο, προκειμένου να αντικαταστήσουμε, να ανταλλάξουμε μάλλον κλήρους ακτημόνων καλλιεργητών που είχαν τοποθετηθεί ακριβώς στην είσοδο του φοινικοδάσους από το Κράτος πριν από 30 χρόνια. Το Μοναστήρι τα 90 στρέμματα αυτά τα αντήλλαξε με πεντακόσια στρέμματα. Παίρναμε ένα στρέμμα και δίναμε τέσσερα στους ακτήμονες για να μεταφερθούν εκεί και να το προσφέρομε στη συνέχεια να φυτευθούν φοίνικες, επέκταση του φοινικοδάσους. Αυτά όλα τα λέω για να δείτε ότι ευαισθησία μας δεν είναι καθόλου επιφανειακή, αλλά είναι μέσα στο πετσί μας, ριζωμένη βαθιά, γιατί εμείς ζούμε τον τόπο, εμείς υφιστάμεθα τις συνέπειες και εμείς θα απολαύσομε τα οφέλη και τις προοπτικές, γι’ αυτό μας απασχολεί πολύ το θέμα και δεν κοιμούμαστε… ούτε τον ύπνο του δικαίου, ούτε τον ύπνο του ενόχου, αργότερα.

Όπως είπα, η Περιβαλλοντική Μελέτη αφού επεστράφη από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. μετά από τρεις τέσσερις μήνες, η Εταιρία τώρα περίπου για ενάμιση δύο χρόνια δεν κάνει τίποτα άλλο από το να έχει αναθέσει τις συμπληρώσεις αυτές και τις διορθώσεις, τη βελτιοποίηση της μελέτης σε πεντέξι τεχνικές εταιρίες που ασχολούνται με περιβαλλοντικά θέματα, με γεωλογικές μελέτες, με υδρογεωλογικές, με αφαλάτωση νερού, και λοιπά και λοιπά. Είδαν ότι αμφισβητείται η εγκυρότητα και η φέρουσα ικανότητα, δηλαδή τα αποτελέσματα αυτών των μελετών, οι οποίες μελέτες έχουνε κατατεθεί στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. από αρκετό καιρό… το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. τις έχει μελετήσει με τις υπηρεσίες του που υποτίθεται ότι είναι οι αρμόδιες υπηρεσίες που αποτελούνται από ειδικούς επιστήμονες… και δεν άκουσα κανέναν από αυτούς που αμφισβητούνε τη φέρουσα ικανότητα να μας πει τέλος πάντων που πρέπει να τις καταθέσουμε αυτές τις μελέτες αν το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., ή μάλλον αφού το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. κατά την άποψη τους δεν είναι το ενδεδειγμένο όργανο που πρέπει να δώσει τις εγκρίσεις;

Κατά ομολογία του κ. Υπουργού πριν από ενάμιση μήνα που είχαμε μια σύσκεψη, έτσι, για να συζητήσουμε κάποια θέματα, μας είπε ότι άργησα να σας απαντήσω και σας δώσω κάποια στοιχεία διότι ήθελα πρώτα πρώτα να ενημερωθώ ο ίδιος, να καλέσω όλες τις υπηρεσίες γιατί το έργο δεν είναι απλό, είναι πολυσύνθετο, για αυτό θέλω να καλέσω όλες τις υπηρεσίες και να έχω μια άποψη ούτως ώστε να με δεσμεύει έναντι σας και έναντι της Εταιρίας. Μας διαβεβαίωσε, λοιπόν, ο κ. Υπουργός ότι μετά από εξέταση όλων αυτών των παραμέτρων και μετά από τις απόψεις των υπηρεσιών που ασχολήθηκαν με τη μελέτη αυτή, μας είπε ότι τέτοια μελέτη δεν πιστεύω να έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα, πάντως στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. δεν έχει κατατεθεί τέτοια μελέτη. Είναι πληρέστατη η μελέτη, του ότι πρέπει να γίνει το έργο το θέλει η χώρα μας γιατί βλέπουμε ότι υποφέρουμε και από τον τουρισμό, από τη σωστή μορφή του τουρισμού και λοιπά… Δεν ξέρω αν είναι ικανοποιημένοι με τη μορφή του τουρισμού που υπάρχει αυτή τη στιγμή στα Μάλλια επί παραδείγματι ή στη Χερσόνησο όπως μας είπε και ο κ. Δήμαρχος (σ.τ.μ. εννοείται ο κ. Δανέλλης) και λοιπά και λοιπά… Η μορφή αυτή του τουρισμού… βέβαια υπάρχουν και ορισμένα ξενοδοχεία που ενδεχομένως θα έχουνε σωστές προδιαγραφές και ποιοτικά καλό τουρισμό. Όμως, αυτό το μαζικό τουρισμό όχι μόνο δεν τον επιθυμούμε αλλά αν ήταν δυνατόν δεν θα θέλαμε να περνούσε καθόλου και από την περιοχή μας. Αλλά δυστυχώς… και σ’ αυτό το σημείο εγώ γίνομαι αποδέκτης αυτών των συνθηκών των τουριστικών γιατί, όπως ξέρετε, το Μοναστήρι είναι ένας χώρος έλξεως του οποιουδήποτε, της οποιασδήποτε μορφής τουρισμού και έτσι όλοι περνούμε από’ κει και γνωρίζω, περίπου, ποιοτικά που βαδίζουμε. Κανείς δε μίλησε από τους επενδυτές για αυτή τη μορφή του τουρισμού. Όλοι μιλήσανε για υψηλής μορφής τουρισμό για τουρισμό ο οποίος θα σέβεται πρώτα πρώτα τον εαυτό του και μετά θα σέβεται και μας.

Βέβαια, ετίθησαν και πολλά θέματα, όπως είναι το θέμα του νερού. Το νερό είναι ένα θέμα το οποίο με έχει εμένα απασχολήσει από το 1970… περίπου, που η περιοχή δεν είχε ούτε μία σταγόνα νερό. Το Μοναστήρι είχε ένα πηγαϊδάκι μπροστά στην αυλή του που μόλις μόλις χωρούσε καναδυό βαρέλια νερό, το δε Παλαίκαστρο έπινε υφάλμυρο νερό για πολλά χρόνια. Αυτή η κατάσταση διαιωνιζότανε, αναγκάστηκα και απευθύνθηκα και στο Κράτος, αλλά κυρίως στο Πολυτεχνείο των Αθηνών και κατέβασα καθηγητές από το Πολυτεχνείο και έκαναν το γεωλογικό χάρτη όλης της περιοχής… γιατί διαπίστωσαν ότι ο γεωλογικός χάρτης ήταν λανθασμένος. Έγινε ο γεωλογικός χάρτης, κάναμε ερευνητικές γεωτρήσεις, πέραν τούτων… πρέπει να ειπωθούνε κάποια πράγματα γιατί ορισμένοι δεν τα ξέρουνε… ο ντόπιος κόσμος τα γνωρίζει… Πέραν τούτων κάναμε επιστημονική έρευνα και με γεωηλεκτρικές διασκοπήσεις για να δούμε ακόμα και το υπόβαθρο των πετρωμάτων, σε ποιο σημείο προχωρεί και πως συμπεριφέρεται. Κάναμε γεωτρήσεις στις οποίες βρήκαμε σε όλες νερό. Ήδη για δεκαπέντε χρόνια, περίπου για είκοσι χρόνια λειτουργούν δυο γεωτρήσεις, τη μια μάλιστα την έχουμε δώσει στο Δήμο Ιτάνου και συγκεκριμένα στο Συνεταιρισμό και αρδεύεται όλη η βόρεια περιοχή των ελαιοδέντρων του Παλαικάστρου, Ανεβατά, Κουρεμένος και τα λοιπά, μια έκταση πολλών χιλιάδων στρεμμάτων… Αρδεύεται χωρίς να έχει κανένα πρόβλημα και ουδεμία πτώση της στάθμης του νερού… γιατί το Ι.Γ.Μ.Ε. έρχεται κάθε τόσο, παρακολουθεί αυτές τις γεωτρήσεις και είμεθα εις θέση ότι υπάρχει μια σταθερότητα στον υδροφόρο ορίζοντα. Το ίδιο κάνει και το Μοναστήρι, το ίδιο κάνουν και οι άλλες γεωτρήσεις που είναι στην περιοχή… ελέγχονται από το Ι.Γ.Μ.Ε. Μ’ αυτές τις συζητήσεις που είχαμε κάμει τότε, επειδή εθρυλούτο η εγκατάσταση τουριστικών επενδύσεων στην περιοχή, μας είπαν ότι η περιοχή πρέπει να εξασφαλίσει νερά μόνο από την περιοχή του Δήμου Ιτάνου, από τη συγκεκριμένη περιοχή δηλαδή που ήδη έχει εξασφαλίσει ο Δήμος… Οι δυνατότητες είναι απεριόριστες… καλά κάνει ο Δήμαρχος και φοβάται, και’ γω φοβούμαι, ο φόβος είναι καλό πράγμα γιατί κάπου κάπου μας εξυπνάει το αισθητήριο να έχουμε την προσοχή μας… Όμως, από ότι με διαβεβαίωσαν, και πιστεύω θα το έχει δείξει και η υδρογεωλογική μελέτη που έχει κάμει η εταιρία, δεν την έχω δει…, αλλά οι τεράστιοι όγκοι των ασβεστολίθων όλου του ορεινού όγκου του Δήμου, που αποθηκεύουν τεράστιες ποσότητες νερό, κάθονται πάνω σε… είναι σαν ένα καπέλο πάνω σε σχιστόλιθους, σε μια λεκάνη σχιστολιθική… Η σχιστολιθική αυτή λεκάνη εμπλουτίζεται με πολλά εκατομμύρια νερού, το οποίο νερό βρίσκει διέξοδο στη θάλασσα, ανατολικά και νοτιοανατολικά του Δήμου. Όλοι γνωρίζουμε ότι στο Σκοινιά χύνονται μεγάλες ποσότητες νερού στη θάλασσα μέσα, τεράστιες ποσότητες, που σημαίνει, λοιπόν, ότι η λεκάνη αυτή δεν επηρεάζεται ούτε στο κατ’ ελάχιστον… διότι αν θα επηρεαστεί και αρχίσει να κατεβαίνει η στάθμη, θα σταματήσουνε αυτά τα νερά να εκτονώνονται στη θάλασσα… Εν πάση περιπτώσει, δεν είμαι γεωλόγος, απλώς τα λέω επειδή γνωρίζω δυο τρία πράγματα και επειδή ενδεχομένως.. από φόβους και από ερωτήσεις – επειδή δεν γνωρίζουν αυτά τα θέματα – έχουνε τεθεί. Πιστεύω, λοιπόν, ότι το θέμα του νερού δεν είναι τόσον ανησυχητικό και ότι, βεβαίως, ο Δήμος δεν πρέπει να’ χει ανησυχίες και το θεωρώ τώρα δευτερεύον το θέμα… δεν ξέρω για ποιο λόγο έχει γραφεί… οι δυο τρεις γραμμές για τις οποίες γίνεται η αντιπαράθεση, αλλά από τη στιγμή που η Εταιρία εδέχθηκε και έχει ήδη προχωρήσει ενεργά στην Υδρογεωλογική Μελέτη και έχει υπογραφεί συμφωνητικό, δε νομίζω… δε βλέπω κατά ποιο τρόπο μπορεί η Εταιρία να υπαναχωρήσει απ’ αυτή της τη δέσμευση, που άλλωστε ήταν και επιλογή δική της και ζήτησε από το Δήμο νερό… Τι καλύτερο να υπάρχει νερό από το Δήμο και να έχει η Εταιρία ήσυχο το κεφάλι της ότι το νερό ποιοτικά είναι διασφαλισμένο… εν πάση περιπτώσει, το βλέπω, δηλαδή, ότι γίνεται κουβέντα για να γίνεται κουβέντα και να περνάνε οι ώρες… Κατά συνέπειαν, λοιπόν, δε βλέπω ότι υπάρχει θέμα νερού.

Όσον αφορά το θέμα της αφαλάτωσης… δεν το ξέρω το θέμα της αφαλάτωσης… Όλα τα νερά, οι ποσότητες που θα καλυφθούν για τις αρδεύσεις γίνονται από αφαλάτωση. Πιστεύω ότι έχουνε ληφθεί κάποιοι όροι εκεί μέσα περιβαλλοντικοί ούτως ώστε να προστατευθεί και ο θαλάσσιος βυθός από τις επιπτώσεις των αλμολυμάτων που θα επιστρέφουν στη θάλασσα.

Όσον αφορά για τα σκουπίδια… ελέχθει και προχτές για τα σκουπίδια... ότι δε χωρούν οι ΧΥΤΑ της περιοχής. Μα καλά είναι να αρχίσουμε να προβληματιζόμεθα! Από την Εταιρία… ψάχνουν… «Να μας δώσετε! Να μας δώσετε! Να μας δώσετε!» Μα η Εταιρία δεν είναι φιλανθρωπικό σωματείο, τέλος πάντων… Είναι επενδυτές. Δεν το’ χουμε καταλάβει ακόμα; Πρέπει, βεβαίως, και να δώσουνε, αλλά πρέπει και να πάρουνε. Πρέπει, λοιπόν, να ενεργοποιηθούνε και οι Δήμοι, να δούνε… τι θα κάνουνε με τους ΧΥΤΑ; Εγώ, όμως, λέω και κάτι άλλο. Από μόνη της η Εταιρία μέσα στη περιβαλλοντική μελέτη προβλέπει διαλογή των απορριμμάτων. Εγώ, έτσι, χωρίς να είμαι μελετητής, απλά απλά γιατί έχω απλή πρακτική και κοινή λογική λέω το εξής: Εμείς σαν ομάδα βιοκαλλιεργητών όλα μας τα απόβλητα, δεν έχουμε απόβλητα στο ελαιουργείο μας, όλα μας τα απόβλητα, ούτε κατσίγαρα έχουμε, γιατί έχουμε βρει τρόπους και τις επεξεργαζόμεθα. Και είμεθα ήδη σε ένα πρόγραμμα με το ΜΑΙΧ της Καλαμάτας και με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο και προχωρούμε… έχουμε πάρει και τα μηχανήματα και προχωρούμε σε κομποστοποίηση του υλικού αυτού. Εμείς, πολύ ευχαρίστως, ένα μεγάλο μέρος από τα οργανικά απόβλητα θα μπορούμε να τα δεχθούμε εκεί… με μεγάλη μας χαρά γιατί θα τα χρησιμοποιήσουμε για λίπανση. Υπάρχουνε, λοιπόν, χίλιοι δυο τρόποι, αρκεί να έχουμε καλές προθέσεις και να έχουμε ηρεμία… και να καταλάβουμε τι θέλουμε… και αν θέλουμε το έργο, από’ κει και έπειτα βρίσκονται οι λύσεις.

Δε θέλω να σας κουράσω περισσότερο γιατί σέβομαι το κοινό… Ναι, αν θέλετε κάποια ερώτηση, προτού κατεβώ…

Ακολουθεί ερώτηση από Δημότη Ιτάνου που επισημαίνει του φόβους της τοπικής κοινωνίας λόγω της γενικότερης άγνοιας για το περιεχόμενο του συμφωνητικού ανάμεσα στο Ίδρυμα «Παναγία η Ακρωτηριανή» και την εταιρία Loyalward. Στην ίδια ερώτηση επισημαίνονται σημαντικά ζητήματα όπως η εκπροσώπηση του Δήμου Ιτάνου μέσα στο Ίδρυμα, αλλά και η ωφέλεια της τοπικής κοινωνίας από την επένδυση, η οποία δεν έχει αποσαφηνιστεί επαρκώς.

Επανέρχεται ο Ηγούμενος Τοπλού:

Η σύμβασις είναι ένα δημόσιο έγγραφο. Δεν είναι ούτε συγχωροχάρτι για να την έχουμε κρυμμένη, ούτε τίποτε. Είναι δημόσιο έγγραφο, το οποίο έχει κατατεθεί στα Υπουργεία, σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, και οποιοσδήποτε θέλει μπορεί να έρθει στο Μοναστήρι να την διαβάσει. Δεν είναι, όμως, η σύμβαση φέιγ βολάν να την τοιχοκολλήσουν στα περίπτερα.

1. Δεν αποτελεί σφάλμα κατά την απομαγνωτοφώνηση. Ελέχθη έτσι.

��� ������� �� ������ ������.
������ ����� �� ������ ������ � �� ��������� ��� ecocrete.gr ���.