|
Να θάψουμε οριστικά το ματοβαμένο παρελθόν: Μακριά από |
|
|
|
ΑΡΧΕΙΟ ΑΡΘΡΩΝ -
Εκπαίδευση
|
|
Οικολογία Αλληλεγγύη
,
Δευτέρα, 12 Φεβρουάριος 2007
|
9/02/2007
Πιστός στη συνήθη πρακτική του ο νομάρχης Θεσσαλονίκης Π. Ψωμιάδης να προσπαθεί να κερδίζει δημοσιότητα με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και τσαλαβουτώντας στα στάσιμα νερά του εθνολαϊκισμού, ζήτησε στη χθεσινή συνεδρίασή του να καταδικάσει το Νομαρχιακό Συμβούλιο το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού. Παρόλο που το θέμα καμία σχέση δεν έχει με τα προβλήματα του νομού, ο νομαρχιακός σύμβουλος της Οικολογίας Αλληλεγγύης Μ. Τρεμόπουλος δεν μπορούσε παρά να απαντήσει σε αυτούς που ποτέ δεν ανησύχησαν για το γιατί μειώνονται οι ώρες διδασκαλίας της Ιστορίας στα σχολεία, γιατί αρκετά βιβλία είναι ανούσια ή γιατί δεν υπάρχει ειδικότητα Ιστορικού στο ελληνικό σχολείο. Αντίθετα, οι ίδιοι επιδίδονται σε συστηματική εκμετάλλευση της δικαιολογημένης ευαισθησίας πολλών συμπολιτών μας.
Με αφορμή μάλιστα την καταγγελία του Π. Ψωμιάδη ότι στο βιβλίο της Ιστορίας "ο Κεμάλ αναφέρεται ως "ο ηγέτης του απελευθερωτικού αγώνα των Τούρκων", Μ. Τρεμόπουλος απάντησε ότι ο Κεμάλ ήταν όντως ηγέτης αλλά και τέκνο της Θεσσαλονίκης και η πόλη θα έπρεπε να τον τιμήσει. Όχι βέβαια γιατί ξεχνάμε ότι υπήρξε αντίπαλος και μάλιστα σκληρός αλλά για να θάψουμε οριστικά το ματοβαμένο παρελθόν. Αν δεν είμαστε έτοιμοι ως λαός να το πράξουμε, τουλάχιστον να γνωρίζουμε ότι ο Κεμάλ προέρχεται από τα χώματα της Σαλονίκης και από μια σχετική ίσως με μας κουλτούρα, ώστε αυτή η γνώση να μας κάνει πιο προσεκτικούς σε περιόδους και στιγμές εθνικών εξάρσεων.
Ο Μ. Τρεμόπουλος δήλωσε μάλιστα χτες πως, παρά το γεγονός ότι ο Κεμάλ υπήρξε σκληρός αντίπαλος των Ελλήνων, η Τουρκία δικαίως τον θεωρεί ως μέγα εκσυγχρονιστή και θεμελιωτή της και σωστά ο Ελ. Βενιζέλος προχώρησε μαζί του στο δρόμο της ειρήνης. Δεν είναι τυχαίο ότι η οδός Αποστόλου Παύλου (στο σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη), με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου από το 1938 (έτος θανάτου του) μέχρι το 1955 (το πογκρόμ της Πόλης) ονομαζόταν οδός Κεμάλ Ατατούρκ.
Το ότι ο Π. Ψωμιάδης χρησιμοποιεί υβρεολόγιο εναντίον του Μ. Τρεμόπουλου ("τον φτύνω κατάμουτρα" είπε από τηλοψίας) και προσπαθεί να εκχυδαΐσει την άποψή του για να μειώσει το βάρος των καταγγελιών του για τα σκάνδαλα που τον βαραίνουν, είναι αναμενόμενο. Η άποψή του όμως ότι δεν μπορεί να υπάρξει ελληνοτουρκική φιλία όταν ως χώρα "προσφέρουμε γη και ύδωρ", υποσκάπτει την ίδια την επίσημη εξωτερική πολιτική.
Ας μη βρίσκει τουλάχιστον πρόθυμους συμμάχους. Όσοι από μας έχουν βιώσει στην οικογένειά τους το προσφυγικό δράμα, θα έπρεπε να ορκίζονται στο όνομα της συνεννόησης και της μετριοπάθειας.
Γνωρίζουμε, βέβαια, ότι σε όλες τις χώρες, ιδιαίτερα όταν τις έχουν χωρίσει στο παρελθόν ποτάμια αίματος, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που καθορίζονται για πολλά χρόνια από δικαιολογημένα συναισθήματα. Η μνησικακία όμως ποτέ δεν υπήρξε ασφαλής οδός για την οικοδόμηση ενός καλύτερου μέλλοντος. Οι φανατικοί στην Τουρκία έχουν δώσει επανειλημμένα δείγματα ανθελληνικής γραφής και μάλιστα η δημοτική αρχή στα Βουρλά της Σμύρνης επιχείρησε να αποχαρακτηρίσει το σπίτι του Σεφέρη εκεί, όπου το 1997 είχε αναστηλωθεί, με τιμητικές πλακέτες στον ποιητή και διπλωμάτη. Το γεγονός όμως ότι ξεσηκώθηκε θύελλα διαμαρτυριών από πολίτες και σημαντικά πρόσωπα της Σμύρνης, εμπόδισε μια τέτοια απαράδεκτη εξέλιξη.
Κανείς δεν ξεχνά τα ιστορικά γεγονότα αλλά δεν μπορεί οι περιπέτειες του παρελθόντος να καθορίζουν το παρόν και να εμποδίζουν την οικοδόμηση ενός βιώσιμου και ειρηνικού μέλλοντος. Σε αυτό αποσκοπούσε και η επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στο σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη και η δήλωσή του ότι "υπήρξε ένας μεγάλος πολιτικός, που δεν ηγήθηκε μόνο ενός σκληρού πολέμου αλλά και της προσπάθειας αποκατάστασης μιας ειρηνικής συμβίωσης των συγκρουσθέντων γειτονικών λαών. Γι' αυτό και ο μεγάλος Έλληνας πολιτικός Ε. Βενιζέλος πρότεινε το 1934 τον Κεμάλ Ατατούρκ για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης".
Ο Βενιζέλος δεν ήταν λιγότερο πατριώτης από τους σημερινούς φωνασκούντες. Στο ίδιο πνεύμα λειτούργησε και το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης, όταν επί 17 χρόνια είχε ονομάσει μια οδό της πόλης οδό Κεμάλ Ατατούρκ. Βεβαίως, κάποιοι αρνούνται να αποδεχθούν το γεγονός ότι ένας άνθρωπος σαν τον Κεμάλ γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Αν αυτό συμβαίνει όμως επειδή ο Κεμάλ ήταν σκληρός στρατιωτικός αντίπαλος, τότε γιατί η Θεσσαλονίκη δεν τιμά ένα άλλο τέκνο της, τον διάσημο προοδευτικό Τούρκο ποιητή Ναζίμ Χικμέτ;
Σίγουρα το πρόβλημα είναι βαθύτερο για την πόλη αυτή.
Από τη Γραμματεία
ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Φιλίππου 51, 54631 Θεσσαλονίκη
τηλ. 2310.222503/409770, fax 2310.421196
e-mail: ecology-trem@nath.gr
www.ecology-salonika.org
.
ecocrete.gr . |
ΑΡΧΕΙΟ ΑΡΘΡΩΝ
Cavo Sidero
