|
Ένας θερμός χαιρετισμός από την Ταμέρα |
|
|
|
ΑΡΧΕΙΟ ΑΡΘΡΩΝ -
Κοινότητες, Χωριά ειρήνης, Tamera
|
|
Σόνια Χάιδα
,
Κυριακή, 11 Μάρτιος 2007
|
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
ένα θερμό χαιρετισμό από την Ταμέρα.
Σήμερα σας παρουσιάζω το θέμα τι σημαίνει εργασία για την ειρήνη στην κοινότητα. Ειρήνη στην κοινότητα σημαίνει αυτογνωσία, "Γνώθι σεαυτόν", όπως είχε πει ο Σωκράτης. Την τόλμη να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του και να δει πόσο συμμέτοχος είναι (ακόμη και όταν είναι μόνο στις σκέψεις) στους πολέμους και στις βαρβαρότητες που συμβαίνουν πάνω στη γη. Αυτοί οι πόλεμοι είναι μία μεγέθυνση αυτού που συμβαίνει μέσα μας, σε όλους εμάς. Οι σκέψεις της εκδίκησης, της ζήλειας, του φθόνου για την ευτυχία των άλλων ή οι βιολογικές, κυτταρικές μας αντιδράσεις του θυμού και ακόμα της ηδονής της βίας, είναι αυτές που μας συνδέουν με τις βαρβαρότητες στον κόσμο και αυτές είναι που πρέπει να θεραπευτούν.
Αν μπορέσουμε αυτές τις αντιδράσεις του θυμού, του φόβου και της εκδίκησης να τις σταματήσουμε και να τις αντικαταστήσουμε με καινούργιες πληροφορίες όπως της εμπιστοσύνης, της συμπαράστασης και της αλληλοϋποστήριξης, και αν αυτή η αλλαγή δεν γίνει μόνο στο διανοητικό επίπεδο, αλλά στο κυτταρικό, βιολογικό επίπεδο, τότε αυτό δημιουργεί ένα καινούργιο πεδίο εμπιστοσύνης πάνω στη γη.
Αυτή είναι μία από τις σημαντικότερες σκέψεις της Ταμέρα και γι' αυτό εκτός από την εξωτερική προσφορά για την ειρήνη στις περιοχές κρίσεις δίνεται μεγάλη βαρύτητα στην εσωτερική αλλαγή. Μία βασική προϋπόθεση για αυτή την αλλαγή είναι η εμπιστοσύνη.
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Σόνια Χάιδα
grace_ingreece@yahoo.gr
Για περισσότερες πληροφορίες σας παραπέμπουμε στην ιστοσελίδα www.tamera.org
Το επόμενο κείμενο είναι από τον Ντίτερ Ντουμ, από το βιβλίο το ιερό πρότυπο (The sacred Matrix).
Εργασία για την ειρήνη στην κοινότητα
Εάν θέλουμε ειρήνη πάνω στη γη, χρειαζόμαστε λειτουργικές κοινότητες. Εάν θέλουμε λειτουργικές κοινότητες, χρειαζόμαστε – ας το πούμε απλά – μία επανάσταση της μέχρι τώρα εικόνα μας για τον άνθρωπο και των μέχρι τώρα παραστάσεων μας για τη ζωή. Αυτό πρέπει να έγινε ήδη φανερό από όσα έχουν γραφτεί μέχρι τώρα σε αυτό το βιβλίο.
Ειρήνη και θεραπεία (ίαση) είναι δύο έννοιες που έχουν σχεδόν την ίδια σημασία. Όταν μιλάω για την ειρήνη, δεν εννοώ μία καθομολόγηση των χειλιών ούτε μία ηθική κατακραυγή της υπάρχουσας αδικίας, αλλά εννοώ την πραγματική ειρήνη, η οποία μας γεμίζει με εσωτερική χαρά και δύναμη. Πρόκειται για μία δύναμη που δεν φοβάται τις δυνάμεις της βίας, γιατί είναι ισάξια και υπερτερεί. Η δημιουργία αυτής της δύναμης της ειρήνης είναι συνδεδεμένη με μία εξελικτική πρόοδο κατανόησης. Μπορούμε να δημιουργήσουμε εξωτερικά τόση ειρήνη, όση έχουμε δημιουργήσει εσωτερικά και μπορούμε εξωτερικά να θέσουμε σε κίνηση μόνο εκείνες τις θεραπευτικές δυνάμεις που έχουμε πραγματοποιήσει σε εμάς και στις κοινότητες μας.
Εργασία για την ειρήνη στην κοινότητα είναι εργασία για τη θεραπεία (ίαση) μεταξύ των ανθρώπων και υποστήριξη σε όλους όσους συμμετέχουν. Σε μία κοινότητα αυξάνεται η δύναμη της ειρήνης, όταν τα μέλη της έχουν μία θεραπευτική συμπεριφορά και φροντίδα μεταξύ τους. Θεραπευτική σημαίνει: δημιουργική, με χιούμορ, ζωντανή και αληθινή. Χρειαστήκαμε πολλά χρόνια μάθησης στο κοινοτικό μας σχέδιο για να βρούμε τι σημαίνει ενεργή δύναμη της ειρήνης που είναι κάτι περισσότερο από το να λείπει η μη ειρήνη. Ο πραγματικός δρόμος της θεραπείας δημιουργείται μέσα από μία αυξανόμενη νοητική δύναμη, η οποία μπορεί να γίνει δυνατή μέσα από πραγματική εμπιστοσύνη, πραγματική κοινότητα και πραγματική ελεύθερη αγάπη.
Η κοινότητα γίνεται τόσο περισσότερο θεραπευτική και δυνατή, όσο περισσότερο καταφέρνει να λύσει το θέμα της εμπιστοσύνης και της αγάπης...
Η αγάπη είναι κάτι περισσότερο απ' ότι μία συγκίνηση. Οι περισσότερες συγκινήσεις εμποδίζουν το δρόμο της αγάπης. Μέσα από την καταπίεση πραγματικών συναισθημάτων έχει πλημμυρίσει η ανθρώπινη ζωή από λάθος συναισθήματα . Έτσι έχει προσφυηθεί ένα συναισθηματικό σώμα γύρω από την ψυχή και το κορμί μας που αντιδρά πάντα αμέσως, πριν να αντιληφθούμε ή να κατανοήσουμε περί τίνος πρόκειται. Αυτό το συναισθηματικό σώμα επαινείται σήμερα για τον αυθορμητισμό του και για τις υποτιθέμενες ειλικρινείς του ικανότητες. Αυτό που απορρέει σήμερα από το συναισθηματικό σώμα το ονομάζουμε «κουλτούρα», ή «λογοτεχνία» ή «μουσική» ή «αγάπη». Στην πραγματικότητα αυτό κρύβει μέσα του όλο το μίσος, όλη την απογοήτευση, όλη τη δυσπιστία που έχει γαντζωθεί μέσα μας, λόγω μίας επιβαρυμένης ιστορικής εποχής. Το συναισθηματικό σώμα επαινείται από τα μέσα ενημέρωσης(τηλεόραση, ραδιόφωνο...) και το προστατεύουν από διανοητική ανάλυση χαρακτηρίζοντας τη λειτουργία της σκέψης σαν «mindfuck». Τα περισσότερα μέσα είναι ενάντια στον αυθεντικό τρόπο σκέψης και προωθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το συναισθηματικό σώμα. Όσο πιο «χοντρό» το συναισθηματικό σώμα, τόσο πιο «λεπτή» η δύναμη της σκέψης. Ο στόχος των ερχόμενων σχολείων είναι να δείξουμε ένα δρόμο σε εμάς και στους μαθητές μας, στον οποίο μπορούμε να σβήσουμε το λάθος συναισθηματικό σώμα, χωρίς να χάσουμε τη δύναμη της καρδιάς μας.
Η αγάπη που στοχεύουμε στη θεραπευτική εργασία που κάνουμε, δημιουργείται μέσα από μία μακροχρόνια περίοδο εμπειριών, την ικανότητα της αντίληψης και από τις δύο μεριές και κατανόηση. Συχνά δημιουργείται μέσα από μεγάλη αμφιβολία και καινούργια ελπίδα, μέσα από το θυμό απέναντι σε συγκεκριμένους ανθρώπους και μέσα από το να ειπωθεί ένα ευχαριστώ σε αυτούς αργότερα. Είναι μία νοητική εξέλιξη αυτή που μας καθιστά ικανούς να αφήσουμε τα συναισθήματα μας, το πείσμα μας, το θυμό μας, την υπεροψία μας, τη ζηλοφθονία μας, την περιπαθή μας χαρά για την αποτυχία άλλων, την αλαζονεία μας και την τάση να κατηγορούμε γρήγορα. Αυτή είναι η αρχή μιας εξέλιξης η οποία βασίζεται στη σιγανή αποκάλυψη ενός μυστηρίου που ονομάζουμε «αγάπη».
.
ecocrete.gr . |
|
ΑΡΧΕΙΟ ΑΡΘΡΩΝ
Cavo Sidero
