|
O παρίας της UNESCO... |
|
|
|
ΑΡΧΕΙΟ ΑΡΘΡΩΝ -
Πολιτισμός - Τέχνες
|
|
Γιάννης Σακιώτης
,
Δευτέρα, 17 Μάρτιος 2008
|
Ο πολιτισμός για την Ελλάδα είναι μια εν βαθιά υπνώσει βιομηχανία, η οποία εάν έμπαινε σε λειτουργία, όχι μόνο θα έλυνε δια μιας το βαρύ πρόβλημα ανεργίας, αλλά και θα δημιουργούσε δεκάδες χιλιάδες πρόσθετες θέσεις εργασίας, όπου θα μπορούσαν να απασχοληθούν και νέοι που επιμένουν –ακόμη και στα πέρατα του κόσμου- να κάνουν αρχαιοελληνικές σπουδές και να αγαπούν παθιασμένα τον ελληνικό πολιτισμό.
Η απουσία του κράτους στον πολιτισμό είναι ένα ευρύτατα συζητημένο θέμα, που πλέον δεν προκαλεί αγανάκτηση αλλά κατάθλιψη και μελαγχολία. Η σαφέστερη ένδειξη για την κατάντια και την παντελή αδιαφορία του ελληνικού κράτους -διοίκησης και πολιτικού κόσμου- για τον πολιτισμό είναι η Λίστα της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Σε αυτόν τον παγκοσμίως αναγνωρισμένο θεσμό αυτή η Ελλάδα, με τα 8.000 –ίσως και περισσότερα, ας με συγχωρήσουν οι ιστορικοί- χρόνια εκρηκτικής παραγωγής ιστορίας και πολιτισμού, εκπροσωπείται με μόλις 17 μνημεία και περιοχές [http://whc.unesco.org/en/statesparties/gr], για τα οποία οι αρμόδιες επιτροπές της UNESCO δέχτηκαν ότι διαθέτουν παγκόσμια σημασία και οφείλουν να τυγχάνουν προστασίας και ανάδειξης.
Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της ασημαντότητας και της αστειότητας της ιθύνουσας πολιτικής μας τάξης, αρκεί να συγκριθούμε με την Αυστραλία, μια χώρα που η ιστορία της ξεκίνησε μόλις το 1787, όταν οι πρώτοι έποικοι εγκαταστάθηκαν στα εδάφη της, μιας και οι προϋπάρχοντες γηγενείς Αβορίγινες μάλλον ελάχιστα μνημεία πολιτισμού έχουν να επιδείξουν. Η καταπληκτική και συμπαθής αυτή χώρα του Νέου Κόσμου έχει καταφέρει να εγγράψει στη Λίστα της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, επίσης 17 τόπους και μνημεία!
Εκτός αυτών, η δική μας λίστα σταματά στο 2003, με 7 υπό ένταξη προτεινόμενες τοποθεσίες. Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει ότι επί κυβέρνησης ΝΔ και επί 5 ολόκληρα χρόνια η Ελλάδα δεν προσπάθησε να εντάξει ΚΑΝΕΝΑ άλλο μνημείο ή τοποθεσία στη λίστα της UNESCO. Μοναδική εξαίρεση η παλιά πόλη της Κέρκυρας που εντάχθηκε το 2006, αλλά με αίτηση που είχε κατατεθεί το 1999! Αντίθετα, τριτοκοσμικές χώρες, με πενιχρά οικονομικά μέσα, που μετά βίας συντηρούν διπλωματικές υπηρεσίες, εργάσθηκαν συστηματικά και μέσα στην τελευταία 10ετία κατάφεραν να συμπεριλάβουν στη λίστα σημαντικούς αριθμούς μνημείων: η Κίνα ενέταξε 13 τοποθεσίες, η Βραζιλία και το Μεξικό από 8, η Ινδία 6, η Κούβα και η Αργεντινή από 5 η κάθε μια.
Επίσης, συνεταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι οποίοι πάντως σέβονται και αγαπούν την ιστορία τους, εργάσθηκαν πυρετωδώς και κατάφεραν να εντάξουν επίσης σημαντικούς αριθμούς στη λίστα: η Αυστρία 4 τοποθεσίες, η Σουηδία με 5, η Γαλλία και το Βέλγιο 6, η Βρετανία με 10. Συμπρωταθλήτριες των εντάξεων στη λίστα, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ισπανία και η Ρωσία με 11 τοποθεσίες!.
Ενδεικτικά και μόνο, ας αναφέρουμε ορισμένες τοποθεσίες παγκόσμιας ακτινοβολίας που διαθέτει σε σχετικά καλά διατηρημένη κατάσταση η Ελλάδα και οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν πολύ καλύτερη τύχη εφόσον προσέλκυαν, μέσω της UNESCO, το ενδιαφέρον της διεθνούς αγοράς πολιτιστικού τουρισμού. Ας αρχίσουμε με τους χώρους των αρκετά εκτεταμένων οικιστικών πυρήνων, πανέμορφων αστικών συγκροτημάτων, όπως η Ερμούπολη, το Ναύπλιο, τα Χανιά, το Ρέθυμνο, η Κέρκυρα, η Πλάκα και τα Αναφιώτικα στην Αθήνα. Ας συνεχίσουμε με τους μοναδικούς οικισμούς που κατόρθωσαν και διασώθηκαν μέχρι σήμερα - με τυχαία σειρά- όπως, η Μονεμβασιά, η χώρα της Αμοργού, η Απολλωνία και ο Αρτεμώνας στη Σίφνο, τα Φηρά, η Οία, η Πλάκα στη Μήλο, η χώρα της Φολεγάνδρου, η Σύμη, το Μανδράκι της Νισύρου, ο Όλυμπος της Καρπάθου, η Σκύρος, η Σέριφος, το Νυμφαίο στη Φλώρινα, η παλιά πόλη της Καβάλας, η Ζαγορά, η Μακρυνίτσα, οι Μηλιές, η Βυζίτσα και η Πορταριά στο Πήλιο, τα Ζαγοροχώρια, η Στεμνίτσα, η Καρύταινα, ο Παντελεήμονας στην Πιερία, κ.ο.κ. Και ας κλείσουμε με τους εκατοντάδες αρχαιολογικούς χώρους - διαμάντια, όπως η αρχαία Σαμοθράκη, η Λίνδος, η Μεθώνη και η Κορώνη, το Παλαμήδι και η Ακροναυπλία, το Χλεμούτσι, η Όλυνθος, το αρχαίο θέατρο της Θάσου, η αρχαία Κόρινθος, η Ακροκόρινθος, η αρχαία Νεμέα και πολλές άλλες περιοχές, εκεί όπου στενάζουν Έλληνες και φιλέλληνες αρχαιολόγοι, με ανύπαρκτα στην πραγματικότητα κονδύλια, αγωνιζόμενοι να αναδείξουν τους ανεπανάληπτους θησαυρούς παγκόσμιας ακτινοβολίας που διαθέτει η χώρα.
Μάταιος κόπος; Όχι εάν οι πολίτες πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους. Πώς; Ξεκινώντας ένα νέο κίνημα εντός της ανερχόμενης κοινωνίας πολιτών που θα αγωνισθεί για την ουσιαστική προστασία και ανάδειξη του πολιτιστικού μας πλούτου. Ένα κίνημα που θα μπορούσε, σε κάποιο βαθμό, να αντιγράψει το ελληνικό περιβαλλοντικό κίνημα, ένα κίνημα με εκατοντάδες οργανώσεις και σημαντικότατες επιτυχίες στο βιογραφικό του.
Ας τολμήσουμε!
Γιάννης Σακιώτης
http://sakiotis.blogspot.com
.
ecocrete.gr . |
|
Cavo Sidero
