"Δεν ξέρετε τι να πείτε στα παιδιά
για την καταστροφή του πλανήτη μέχρι τώρα
και ας ζητούν βοήθεια καθημερινά
όταν ξυπνούν με εφιάλτες για το κλίμα δύο η ώρα"

Σαββόπουλος παράφραση

1) Ηγέτες και ηγέτιδες του πλανήτη
Σε μια διεθνή σκηνή που κλονίζεται από την κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και με την επικαιρότητα να εστιάζει σε αυτήν και στις επιπτώσεις της στην οικονομία υπάρχουν θέματα που κατέχουν ίσως όχι την πρώτη, αλλά σίγουρα μια μόνιμη θέση στην ειδησεογραφία. Αυτό συμβαίνει λόγω αφ' ενός της κρισιμότητάς τους και αφ' ετέρου το ζοφερό, πολλές φορές μέλλον των παιδιών μας σ' ένα πλανήτη που εκπέμπει με δραματικό τρόπο S.O.S.

Η περιβαλλοντική καταστροφή και οι αλλαγές του κλίματος, με δυσμενέστατα αποτελέσματα, όπως το φαινόμενο του θερμοκηπίου, είναι πλέον ζήτημα τεράστιας σημασίας για όλους .Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια, μέσω επιστημονικών ερευνών, βιβλίων, άρθρων και τηλεοπτικού χρόνου, που αφιερώνεται σε αυτό το θέμα οι περιβαλλοντικές επιστήμες είναι πλέον κατανοητές σε μικρούς και μεγάλους., επομένως και σ' εσάς. Οι άνθρωποι συνεπώς ενημερώνονται προβληματίζονται και ανάλογα αντιδρούν. Όσες από τις χώρες σας πλήττονται άμεσα από τις συνέπειες υποφέρουν περισσότερο, άρα ζητούν και περισσότερα περιβαλλοντικά ανταλλάγματα για να αναπτυχθούν βιώσιμα, ενώ εσείς που κατασπαταλήσατε τους φυσικούς πόρους του πλανήτη και αναπτυχθήκατε άναρχα και εις βάρος του περιβάλλοντος και των υπο-ανάπτυξη χωρών.

Χωρίς ν' αναλογιστείτε πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά λόγω κλιματικών αλλαγών και ενώ γνωρίζεται ότι μέχρι το 2050 (έκθεση Stern), 200.000.000 άνθρωποι θα εγκαταλείψουν τους τόπους τους, εκδιωγμένοι από την ξηρασία και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, αδιαφορείτε είτε δεν θέλετε να συνεργαστείτε για μια συμφωνία, για σωτηρία του πλανήτη και της ανθρωπότητας.

Οι διαταραχές του κλίματος, επιβαρύνοντας το φυσικό περιβάλλον, προκαλούν μια εντυπωσιακά αλυσιδωτή αντίδραση με επιδράσεις σε όλους τους τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας. ¶νοδος της θερμοκρασίας, λιώσιμο των παγόβουνων και ακραία καιρικά φαινόμενα οδηγούν αναπόφευκτα στη μείωση της καλλιεργούμενης γης, σε σημαντικές ελλείψεις νερού, μείωση των αποθεμάτων τροφής και ψαριών, αυξανόμενες πλημμύρες και εκτεταμένης διάρκειας ξηρασίες σε πολλά μέρη του κόσμου.
Σειρά έχει η πτώση της γεωγραφικής παραγωγής, η οποία δημιουργεί ή προστίθεται σε μια ήδη υπάρχουσα ανασφάλεια σχετική με την επάρκεια τροφής παγκοσμίως. Η μείωση του νερού από την άλλη έχει την εξαιρετικά επικίνδυνη - αλλά και φυσική δυνατότητα να δημιουργεί μια "ανησυχία" στους πληθυσμούς και να επιφέρει πλήγματα στις οικονομίες ακόμα και σε αυτές ισχυρότερων χωρών, θέμα για το οποίο έχετε τελευταία ευκαιρία για το μείζον αυτό οικολογικό έγκλημα στη Κοπεγχάγη. Η αντιμετώπιση όμως των επιπτώσεων προσωρινά είναι ευκολότερη από τις πλούσιες χώρες, ενώ οι φτωχές περιμένουν βοήθεια για να επιβιώσουν σε συνθήκες καταστροφικές, αλλά και ν' αναπτυχθούν βιώσιμα με την βοήθεια της τεχνολογίας την οποία είναι υποχρεωμένες να παράσχουν οι ηγέτες που συνδιασκέπτονται για το λόγο αυτό.

2) Ποιοι έχουν κατεξοχήν ευθύνες για την ασυμφωνία και τη δέσμευση για το μέλλον του πλανήτη;
Οι αυξανόμενες παρεμβάσεις των ειδικών που τόνιζαν ότι οι επιπτώσεις των κλιματικών δεν είναι μόνο αρνητικές ως επιπτώσεις, αλλά δρουν και ως παράγων επιδείνωσης ήδη προβληματικών καταστάσεων σε περιοχές που σημειώνονται ή υφέρπουν συγκρούσεις, έφεραν το θέμα στη "διεθνή σκακιέρα" της διεθνούς πολιτικής σκηνής. Εκεί όπου φάνηκαν για άλλη μια φορά οι δυσκολίες της επίτευξης κοινής γραμμής αντιμετώπισης ήταν από τις χώρες κυρίως που εκμεταλλεύτηκαν τους φυσικούς πόρους ανεξέλεγκτα και πρέπει να πληρώσουν το τίμημα που τους αναλογεί.

Το γνωστό πρωτόκολλο του Κιότο, το 1997, είχε ως βασικό σκοπό να προσδιορίσει πολιτικές πιο αυστηρές για τα αναπτυγμένα κράτη. Οι ΗΠΑ, το κράτος με το μεγαλύτερο ποσοστό εκπομπής αερίων παγκοσμίως, αρνήθηκε να το επικυρώσει και τα αναπτυσσόμενα κράτη, όπως η Κίνα, η Ινδία (ακολουθούν τις ΗΠΑ στη λίστα των εκπομπών αερίων) και η Βραζιλία δεν δεσμεύτηκαν. Αυτό είναι καταφανής απόδειξη του πόσο δύσκολο είναι στην πολιτική το κοινό συμφέρον να προηγηθεί του ατομικού.

Οι λόγοι για αυτές τις αρνήσεις αφορούν κυρίως οφέλη και συμφέροντα που δεν έχουν να κάνουν με θέματα ασφάλειας ή κυριαρχίας. Το βασικό είναι ότι επί μια δεκαετία, οι συνομιλίες σας κύριοι "ηγέτες" εν μέσω πολλών διαφωνιών για να φτάσουμε στο περσινό Δεκέμβριο (2007) στο Μπαλί, όπου έλαβε χώρα η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα. Σημαντική "παραχώρηση" των Η.Π.Α, ήταν να εισέλθουν για πρώτη φορά σε διαδικασία διαπραγματεύσεων, αλλά πάντα υπο όρους.

Δεν είναι τυχαία η θέση των ΗΠΑ, των οποίων ο σκεπτικισμός σίγουρα αντικατροπτιζει τη γενικότερη θεώρησή τους για διεθνή τάξη πραγμάτων. Η αμερικάνικη διοίκηση αποδέχεται ότι ίσως ότι απειλείται η ασφάλεια, αλλά δεν συμμερίζεται την ανησυχία των Ευρωπαίων, για το πόσο επείγουσα είναι η κατάσταση. Οι ΗΠΑ ακόμα και πέρυσι στο Μπαλί, επέμειναν σε οικονομικούς συσχετισμούς, υπερτονίζοντας την ανάγκη για εύρεση λύσης μέσω της τεχνολογίας. Η Ε.Ε. από την άλλη, δεν επαφίεται εντελώς στην τεχνολογία, επιμένει στη λήψη άμεσης, μιλάει για τις για υπέρογκες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες της κρίσης και στηριζόμενη σε στοιχεία, υποδεικνύει ότι το κόστος αντιμετώπισης της κρίσης ωχριά μπροστά στο κόστος των μελλοντικών συνεπειών, αν αδρανήσουμε και άλλο ή συμπράξουμε (έκθεση Stern).

H Κίνα τώρα, η μεγαλύτερη σε πληθυσμό χώρα στον κόσμο, μια χώρα που είναι από τη μία απόλυτα εκτεθειμένη σε ακραία κλιματικά φαινόμενα, και από την άλλη είναι από τους παράγοντες αυτούς που κινούν τα νήματα της ασφάλειας παγκοσμίως, δεν ακολουθεί απόλυτα τους κανόνες που έχουν τεθεί και ειδικά, στα οικολογικά ζητήματα γενικότερα.
Ένα άλλο παράδειγμα μας δίνει η Ινδονησία, που έχει και άλλες προεκτάσεις εκτός από περιβαλλοντικές. Η χώρα αυτή με την αλόγιστη αποψίλωση των δασών και τις πυρκαγιές της γίνεται η Τρίτη χώρα εξαγωγής βλαβερών αερίων, ακολουθώντας τις ΗΠΑ και την Κίνα. Ωστόσο εδώ υπάρχει πρόβλημα τόσο για τις κλιματικές αλλαγές όσο και την ασφάλεια της. Η πολιτική αστάθεια στην Ινδονησία υποδαυλίζει ομάδες τρομοκρατών με φιλοδοξίες να επεκτείνουν διεθνώς τη δράσης τους. Υπάρχει η άποψη, πως η Ινδονησία, αν πάρει κονδύλια για να προστατέψει τα δάση της, θα επιτευχθεί ταυτόχρονα σημαντική μείωση στην εκπομπή ρύπων καθώς και αποθάρρυνση των εξτρεμιστών και ενδυνάμωση της δημόσιας τάξης της. Συγκεκριμένα στο ¶τσεχ (Αceh), της τοπικής κυβέρνησης του οποίου ηγείται ένας πρώην επαναστάτης, ζήτησε στήριξη για την αποφυγή αποψιλώσεων ως μέσο για να πείσει ομάδες απόσχισης να μην πάρουν τα όπλα, αυτή η βοήθεια επομένως θα μπορούσε να σημάνει παράλληλα άμβληση των αρνητικών συνεπειών αναφορικά με το περιβάλλον, αλλά και των τάσεων απόσχισης.

Αν θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα Χριστουγεννιάτικο στους 192 ηγέτες θα τους λέγαμε πως, παρ' όλες τις αντιφάσεις του σημερινού κόσμου, παρόλη την ποικιλία των κοινωνικών και πολιτικών συστημάτων και θέσεων και παρ' όλες τις διαφορετικές πολιτικές και επιλογές που έγιναν και γίνονται για τις κλιματικές αλλαγές και το περιβάλλον, ο κόσμος αυτός αποτελεί ένα σύνολο. Είμαστε όλοι ταξιδιώτες στο ίδιο καράβι, τη Γη, και δεν πρέπει να το αφήσουμε να αφήσουμε την τελευταία στιγμή να ναυαγήσει. ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ.

Μανόλης Βουτυράκης
Φυσικός Περιβ/γος
Πρόεδρος Σ.Π.Α.Π.Ε.Κ.Ε.Ε.Κ .

��� ������� �� ������ ������.
������ ����� �� ������ ������ � �� ��������� ��� ecocrete.gr ���.